August 07, 2017
Marami sa ating mga
Pilipino ang maaring hindi pa masyadong nauunawaan kung ano ang Financial
Literacy. Lalo na yung mga kababayan nating mga mahihirap.
Ang Financial Literacy
ay ang kaalaman tungkol sa ating buhay-pinansyal, o kaalaman sa tamang paghawak
ng pera, tamang pag-iipon, tamang paggastos, at kung paano mapapalago ang pera.
Ang kawalan ng
kaalaman ng maraming Pilipno sa mga bagay na ito ang isang malaking dahilan
kung bakit maraming Pilipino ang mahirap at lalo pang naghihirap.
Samantalang ang mga
taong may alam sa Financial Literacy, gaya ng mga mayayaman, ay lalo pang
yumayaman.
Yan din ang isang
madalas kong marinig na hinaing ng ibang mga tao…
Bakit daw ang mga
mayayaman lalong yumayaman, at silang mga mahihirap ay lalong naghihirap.
Tapos susundan ng
paninisi sa gobyerno o kung sino pa man na masisisi.
Kapatid, hindi
solusyon ang manisi ng ibang tao para makaahon ka sa kahirapan.
Sabi nga, walang ibang
makakapagbago ng buhay mo kundi ikaw, at ikaw lang.
Hindi naman ibig
sabihin nyan na hindi mo na kakailanganin ang tulong ng ibang tao.
Ulitin ko lang,
kailangan mo rin ang tulong ng ibang tao, hindi ang manisi ng ibang tao.
Ibig sabihin, sayo
mismo magsisimula ang paraan kung pano ka makakaahon sa kahirapan.
Kung hindi ka kikilos
at patuloy mong isisisi sa gobyerno o sa ibang tao kung bakit mahirap ka pa rin
ngayon, patuloy ka lang maghihirap talaga.
Ang tamang gawin mo ay
umpisahan mo nang mag-isip, ngayon na, kung paano mo mababago ang buhay mo.
Kung mahirap ka sa
ngayon, wag mong hayaang ganyan ka na lang habangbuhay.
Kasi kung may pamilya
ka, at may mga anak ka, papayag ka ba na pati sila maghirap pa rin balang araw
lalo na pag wala ka na?
Ito ang ilan sa mga
maipapayo ko sayo para matuto ka ng Financial Literacy at kung gusto mong
simulan ang pagbabago…
Una…
Mag-umpisa ka nang
mag-ipon.
Kahit maliit lang muna
kung maliit lang ang sahod mo. Kung wala ka namang trabaho, syempre naman
kailangan mong maghanap. Kung ayaw mong maghanap ng trabaho, wag mo nang ituloy
ang pagbabasa nito. Kasi ibig sabihin, wala kang intension na magbago dahil isa
kang TAMAD. At ang katamaran ang isang pinakamalaking rason kung bakit hindi ka
aasenso. Masakit, pero totoo yan.
Paano ba ang tamang
pag-iipon?
Maaring marami ang
nagsasabing, “Gusto ko na talaga makaipon, kaso talagang kulang pa ang kinikita
ko para dyan. Ang dami ko bayarin, dami ko utang”.
Kapatid, hindi ka
makakatapos sa mga utang mo kung di ka matututo na humawak ng pera.
Ang mga bayarin naman,
hindi na mawawala yan habang nabubuhay ka, lalo na kung may sariling pamilya ka
na.
Kailangan mo lang
malaman kung pano ang tamang pagba-budget, at syempre, ang tamang disiplina sa
paggastos.
Ganito ang gawin mo…
Sundin mo ang formula
na ginagawa ng mga Financial Literate. Para sa kanila, medyo gasgas na ang
topic na to pero napaka-effective.
Eto ang formula: 10 –
20 – 70…..explain ko sayo isa-isa…
10 – ay 10% ng
sinasahod mo. Yan ang ilalagay mo sa savings mo. Pwede mo ibangko, o kung gusto
mo sa alkansya mo lang. Pero mas magandang sa bangko na lang. Kasi pag nasa
alkansya mo lang, pag natukso ka na kunin para lang sa di naman masyadong
importanteng bagay, madali mo makukuha. Di gaya pag nasa bangko medyo maaabala
ka pa kung kukunin mo. I hope nakuha mo ang point ko.
20 – ay 20% naman ng
sahod mo. Yan naman ang ilalagay mo sa investment o sa negosyo. Ang ilan sa mga
magandang investments ay gaya ng Stock Market, Mutual Funds, UITF, o mga
Government Bonds. Kahit ang Pag-Ibig Fund at SSS may mga investment schemes na
rin na ino-offer.
Maaring hindi ka
pamilyar sa mga ganitong investments. May mga gagawin din akong blogs tungkol
sa mga ito pero mas maganda kung umpisahan mo nang mag-search. Marami namang
information na mababasa sa internet.
Kung wala ka namang
internet, try mo sa mga library na malapit sa inyo, or manood ka ng mga programs
sa TV. Maraming paraan kung gugustuhin mo.
Ang kagandahan sa mga
investments na ganito, pwedeng maglagay ka lang ng pera tuwing sahod mo tapos
may mag-aasikaso na ng pera mo para lumago. Hindi mo na kailangan ng masyadong
effort. Kaya pwede to kahit sa mga OFW. Para habang OFW ka pa, may kumikita ka
nang investments sa Pinas.
Kung gusto mo naman at
may time ka, pwede ka sumubok ng mga traditional business kahit yung small time
lang. Gaya ng pagtitinda ng kung ano-ano kahit sa harap lang ng bahay mo. Pwede
ka mag buy-and-sell, o mag-offer ng mga services mo kung may skills ka gaya ng
pagkukumpuni ng mga gadgets o appliances. Depende sayo kung ano ang pwede mong
gawin. I hope nakuha mo yung idea.
Ang goal natin dito ay
para lumago ang pera mo mula dun sa 20% na budget mo para sa investments o
negosyo. Yung mga kikitain mo dito ay idadagdag mo rin sa capital mo para mas
lumaki pa ang kitain mo. Compounding ang tawag dun.
70 – ay 70% ng sahod
mo. Ito na ang gagamitin mo sa pambayad ng mga bills mo at pambili ng
pangangailangan ng pamilya mo. Kasama na ang gastos sa pag-aaral ng mga anak mo
kung meron man.
Sa ngayon, ang minimum
wage sa Pinas (NCR) ay 491.00 (as of July 2017). Siguro lilinis ka ng mga 12K
or 13K monthly less tax and others. Sabihin na nating 12K ang linis mo, ganito
ang magiging formula mo:
10% - 1,200 – for
savings
20% - 2,400 – for
investments
70% - 8,400
– for bills and other needs
Kung sa palagay mo ay
kulang ang 8,400 para sa mga gastusin mo, pwede mo namang gawin na 5-10-85 ang
formula mo. O kaya 10-10-80. Depende sayo kung saan ka medyo makakaluwag.
Ang goal mo dito ay
yung ma-achieve mo ung pangarap mo na umasenso.
Kung medyo malaki
naman ang sinasahod mo, pwede mo rin lakihan yung formula mo para mas madali
mong maa-achieve ang goal mo.
Tandaan mo lang, sa
pag-iipon, wala sa laki o sa liit ang usapan. Ang mahalaga ay nakakapag-ipon
ka. Dahil dyan na magsisimula ang pag-asenso mo.
Sigurado ako, sa loob
lang ng ilang taon, masosorpresa ka at matutuwa ka sa resulta kung itutuloy mo ang
sistemang ito.
Pangalawa…
Iwasan mo na ang
paggastos sa mga walang kwentang bagay at sa mga luho. Disiplinahin mo ang
sarili mo sa paggastos.
Ang ilan sa mga
masasamang habit ng mga mahihirap na Pinoy ay ang pagbili ng mga hindi naman
talaga kailangan sa buhay.
Gaya ng pagbili ng
kung ano-anong mga abubot o maliliit na bagay na kalaunan ay di naman na
nagagamit.
O kaya pag nakakita ng
mga sale sa mall, bibili kahit meron pa naman syang nagagamit.
Sayang daw at 50% off.
Kapatid, pag bumili ka
ng 50% off, halimbawa 6,000 na cellphone naging 3,000 na lang, ang totoo nyan,
hindi ka nakatipid ng 3,000, kundi gumastos ka ng 3,000 dahil bumili ka ng
isang bagay na hindi mo pa naman talaga kailangan kasi nga may cellphone ka pa
naman na nagagamit.
Bakit? Kasi gusto mo
dalawa cellphone mo? Para saan? Para hangaan ka ng tao?
Sa palagay ko, mas
hahangaan ka ng mga tao lalo na ng pamilya mo kung may I-PON ka kesa may
i-PHONE ka na, may Samsung ka pa, pero marami kang utang.
Sana nakuha mo ang
point ko kapatid. Wag sana sumama ang loob mo.
Ang gusto ko lang ay
makatulong sayo at sa maraming mahihirap na Pilipino na mamulat sa katotohanan.
Galing din ako sa
mahirap na pamilya. Kaya alam ko kung ano ang buhay mahirap.
At ayokong mamatay ng
mahirap pa rin.
Ayokong maranasan ng
mga anak ko ang hirap na dinanas ko noon.
Kaya gusto kong
maituro din sa kanila ang kahalagahan ng Financial Literacy.
Para kahit sa mga
magiging anak nila, maituro rin nila.
Sana may natutunan ka
dito kapatid.
Ang iyong kaibigan,
Kuya Ed
Slamat ..napakagandang Article Ito at May natutunan AQ 👍
ReplyDeleteTrue pero marami sa ating mga PILIPINO ang sarado sa koseptong ito. 😥😥😥😥
ReplyDeleteThank you for this acrticle its a big help for me,.Godbless
ReplyDeleteThank you kua ed
ReplyDeletesalamat kuya ed sa nakakainspire momg mga mensahe
ReplyDelete